روزهای مادرانه

این دو روز به اندازه همه عمر ۲۸ ساله ام آواز خوانده ام و لالایی گفته ام و حرف زده ام .الان که می نویسم نیکان مثل فرشته ها خوابیده و البته هر ۲۰ دقیقه یکبار شیر میخواهد و من علی رغم زخم سینه ام با همه عشقم شیرش می دهم و هر بار در چشمانش نگاه میکنم و می گویم که دوستش دارم و عاشقش هستم .  

امروز برای اولین بار تغییر نقش دادم ، از منبع غذا و تغذیه به مادر و منبع آرامش . 

سیر بود ، جایش خشک و تمیز بود و خوابش می آمد اما به گمانم خوابیدن را بلد نبود ، در آغوش گرفتمش و سرش را روی سینه ام گذاشتم و برایش لالایی گفتم ؛ آرام شد و خوابید . 

خوشحالم و شاکرم به خاطر داشتنش.