دیروز اول مهر بود  

چقدر منتظر این روز بودم  

عاشق این روزم  ؛ از بچگی دوستش داشتم  

صبح نیکان رو آماده کردم و بردمش مهد  نمیدونم مربیش توی صورتم چی دید که گفت " نگران نباش ، چون نیکان از همه کوچیکتره بیشتر از همه هم ازش مواظبت میکنیم "  

این حرفش دلم رو آروم کرد 

اما ظهر وقتی رفتم دنبالش دور چشماش قرمز بود از شدت گریه 

همه دنیا براام تیره شد 

صندلی ماشینش رو نصب کردیم و امروز با همسرم رفت شهر همسایه تا پیش مامانم باشه 

" محل کار همسرم توی شهر مادریمه " 

امروز ظهر وقتی با همسر برگشتن خونه با دیروز خیلی فرق داشت بشاش و سرحال بود  

و به این ترتیب نیکان از امروز رسما مسافر این مسیر شد .  

کوچولوی دوست داشتنی ام  

با همه وجودم دوستت دارم و می خوام که در آرامش باشی 

وقتی به روم لبخند میزنی و دستت رو دور گردنم حلقه میکنی بهترین لحظات عمرم رو تجربه میکنم