فصل پنجم

فصلی است که با دیدار شروع می شود و تا آشنایی و مهربانی ادامه می یابد . روزهای آن به اندازه خوشبختی طولانیست و شب های آن نیز .  

لطافت بهار را در خود دارد و شکوه تابستان را ، غرور پاییز را و سپیدی زمستان را به ارث برده است .  

فصل پنجم ، فصل آشنائیست .  

سیاهی شب های این فصل نه هراس آور است ، نه بیگانه . 

سیاهی آن جذاب و دوست داشتنی است مثل زلف و خال و چشم محبوب .  

تمام روزهای آن اردیبهشت فصل هاست ، غایت زیبایی بهاری .  

فصل پنجم ، فصل عاشقیست .  

فصل عاشقی ، فصل محبوب است .  

فصل معشوق است . 

فصل محبوبه هاست .  

فصل معشوقه هاست .  

هوای آن به اندازه صمیمیت گرم است و خنک چون دریا .  

فصل پنجم من بزرگ است به ابعاد انسانی ، بلند است به اندازه عمر .  

آسمان فصل پنجم من آبی رویائیست و لکه های ابر دلتنگی آن در گذرند ، مگر زمانی که باد گذشت نوزد بر پهنه این آسمان بیکران ، که در آن روز آسمانش بارانیست .  

فصل پنجم من پر از خاطره هاست ، راستی داشت یادم می رفت فصل پنجم من ، فصل بی تعطیلی است چرا که هر روز زندگی در آن جاریست .  

نه ، نه اشتباه نکنید  

فصل پنجم من رویا نیست  

رویائیست .  

و همچون نور واقعیت ، حضوریست جاویدان . 

فصل پنجم من ، قابل دیدن است همچون شرم  

قابل شنیدن است همچون نیاز  

قابل بوئیدن است همچون طراوت  

قابل چشیدن است همچون لذت  

بیهوده سعی نکن ، فصل پنجم را نمی شود حفظ کرد ، باید فهمید . 

تو  

تو همان فصل پنجم رویای من هستی  

زمانی همسر ، معتقد بود من فصل پنجم زندگی اش هستم ، اما حالا من معتقدم هر دوی ما با هم تا چند وقت دیگر صاحب فصل پنجمی مشترک خواهیم شد .