مقام مادری

زن وقتی از مطب دکتر بیرون آمد مجموعه ای از احساسات مختلف و حتی شاید ضد و نقیض در چشمانش موج میزد ، مرد هر چه به چشمانش نگاه کرد چیزی دستگیرش نشد صبر کرد تا سوار ماشین شدند . مدتی به سکوت گذشت و هر دو به آهنگی که پخش میشد گوش می دادند ، زن رو به مرد کرد و گفت : " دکتر میگه شاید هیچ وقت نتونم مادر بشم "  

و با نگرانی و کنجکاوی به چهره مرد خیره شد ، میخواست بداند چه احساسی دارد . حتی یک عضله هم در صورت مرد تکان نخورد و همچنان حواسش به رانندگی اش بود .  

زن سردرگم بود ، همزمان فکرهای مختلفی به ذهنش هجوم آوردند . دلش می خواست مردش حرف بزند و از احساسش بگوید .  

مرد کنار یک فضای سبز پارک کرد ، رو به زن کرد و گفت : " مادر شدن چقدر برایت مهم است ؟ " 

زن به چشمهای مرد خیره شد و گفت : " ببین من نمی خوام به خاطر من از خواسته هات بگذری ، اگه بخوای من از زندگیت بیرون میرم ؛ نمیخوام به خاطر من از لذت پدر شدن محروم بشی ." 

حرفش که به اینجا رسید مرد دستش را روی لب های زن گذاشت و گفت : " ی کلمه ، جواب سئوال من این نبود ، چقدر برات مهمه ؟ " 

زن : " برای من فقط تو مهمی "  

مرد با لبخند دستان زن را در دست گرفت و بوسید و گفت : " من ازدواج نکردم که پدر شوم ، من ازدواج کردم چون عاشقت بودم و می خواستم در کنارت به آرامش برسم و کامل شوم . حالا شاید هنوز به آن تکامل نرسیده باشم اما تو آرامش را به قلبم هدیه کرده ای .اولویت زندگی من تویی ." 

اینجا بود که قلب زن آرام گرفت .  از خدا خواست هر زمان که صلاح بود و لایق مقام مادری ؛ مادر شود . 

یک ماه بعد زن ، مادر شده بود  .  

و حالا 9 ماه از مادر شدن زن می گذرد ، مطمئنم این تشخیص دکتر هم امتحان دیگری است .  

به قول همسر : " خدا به ما ی هدیه داده و حالا خودش هم از هئیه اش مراقبت میکنه تا صحیح و سالم به دستمون برسه . " 

و یک چیز دیگری که می گوید و به من آرامش می دهد : " هر چه از طرف خدا بیاد خیر و لطف خداست ."  

و من با همه وجودم پذیرای خیر و لطف پروردگارم هستم .  

با همه وجودم و از صمیم قلبم از همه دوستان خوبم تشکر میکنم که تنهایم نگذاشتند و در کنارم هستند . برای همه شان آرزوی بهترین ها را دارم .