چشم هایش برق می زند و لب هایش می خندد

می گوید : " تا حالا تو عمرت کسی رو دیدی اینقدر از اخراج شدنش خوشحال باشه ؟!!! ؛ نه جون

من دیدی ؟ "

راست می گوید ندیده ام تا حالا

می گوید : " خسته شدم از این محیط کسل کننده ی اعصاب خورد کن اداره ؛ روحم رو فرسوده کرده ، می خوام ی کاری راه بندازم که دوستش داشته باشم و وقتم مال خودم باشه ؛ اصلا میشینم خونه نیکان رو بزرگ میکنم ."

وقتی از برنامه هایش حرف می زند باز هم چشمایش برق می زند . میدانم استرس دارد اما به روی خودش نمی آورد .

میدانم هر از گاهی پاورچین پاورچین سری به اینجا میزنی ؛

عزیز دلم من همیشه و در هر شرایطی کنارت هستم و می مانم

خدا تا الان تنهایمان نگذاشته ؛ از الان به بعد هم تنهایمان نمی گذارد

نگران نباش ؛ همه چیز درست می شود عزیزکم