روزها و لحظات پر استرسی رو میگذرونم

تکلیف خیلی چیزها معلوم نیست

نیکان وروجک تر شده و بهانه گیرتر

امتحانها نزدیک هستن و کار عملی ها انجام نشده و نوشته نشده و درسها خوانده نشده

کاش این ترم مرخصی میگرفتم

جز همسر کسی همراه و یاورم نیست

خدا میخواد میزان صبر و توانم برای حل مشکلات رو محک بزنه و می بینم که داره از اون بالا به من

نگاه میکنه و لبخند میزنه

من هم به لطف و مهربانیش خیلی خیلی خیلی زیاد امیدوارم و به لبخندش با لبخند پاسخ میدم

و میدونم تنهام نمیذاره