امروز وقتی رفتم نیکانو از مهد بیارم دیدم نشسته روی مبل و گریه میکنه جالب بود که بچه هایی که کنارش بودن همگی ساکت بودن و فقط نیکان بود که گریه میکرد... مربیش میگفت همین که مامانا اومدن دنبال بچه هاشون شروع کرده به گریه کردن.... اومدیم خونه اصلا ساکت نمیشد یک ساعت و نیم مداوم گریه کرد بدون دلیل مشخصی که من بتونم بفهمم... کلافه شدم و داد زدم ... و الان حالم بده.... قیافه خودمو اون لحظه تصور میکنم شبیه دراکولا میشم به نظرم ... میدونم که من هم آدمم و خسته میشم کلافه میشم و گاهی داد میزنم و غرغر میکنم و همه اینها طبیعیه اما بازم حالم بده... دلم میخواست بیشتر صبور باشم.... نیکانم مامانو ببخش

* امروز مادر و دختری برای ثبت نام اومده بودن مدرسه دخترک تجدیداشو مهرماه قبول شده بود و طبق برگه هدایت تحصیلی باید می رفت هنرستان کارودانش اما مادرش اصرار داشت که تجربی ثبت نامش کنه ... به دخترک گفتم هنرستان خوبه ی رشته مرتبط با علاقه ات بخون اینجوری موفق تری ... گریه اش گرفته بود با بغض میگفت مامانم میگه باید دبیرستان بخونم ... دانش آموزی که شیمی 3 گرفته بود رشته تجربی ثبت نام کرد ... گاهی ما بزرگترا به خواسته های دل خودمون ظلم های بزرگ و جبران نشدنی در حق بچه هامون میکنیم ....